Vanavond was er een vrijwilligersfeest in Hal P (Pliniuspark). Een honderdtal vrijwilligers was ingeschreven vanuit: de Sportdienst, Jeugddienst, MoMeNT, De VELINX, Visit Tongeren, de Cultuurdienst, het Stadsarchief en de Bibliotheek van Tongeren en Borgloon. Volgend jaar wordt het gezamenlijk feest voor beide steden, tijdens de Week van de Vrijwilliger (in maart).
Schepen Jeroen Bellings mocht speechen. Hij dankte alle helden voor hun inzet: "Jullie zijn de uithangbordjes. en ik hoop dat jullie aantal nog groeit. Volgend jaar gaan we iedereen samenbrengen om te netwerken. Naast schouderklopjes willen we eenmaal per jaar samenkomen om het glas te heffen en een hapje te eten. Een heel dikke merci aan Klaartje en Christophe om alles te organiseren. Het is geslaagd!"
Iedereen kreek een zakje met een bonnetje voor
een frietkraam
een pastakraam en 5 drankconsumpties.
Je kon je laten vereeuwigen via een fotoboot
En er was zelfs een goochelaar aanwezig: Jahon
Jozefa Moens (67) uit Henis is de weekwinnaar dankzij haar geregistreerde Ambi.pas. Het levert haar 2.500 punten, goed voor 250 euro op.
De uitreiking vond voor de 5de keer plaats in brasserie Au Phare (Grote Markt).
Humanitaire hulp vraagt méér dan symboliek: tijd dringt voor een Europees gecoördineerd hulpprogramma voor Gaza
Na eindeloze discussies bereikten de federale en Vlaamse regering eindelijk een akkoord over Gaza. Het bevat een mix van symbolische en concrete maatregelen: een zeer voorwaardelijke erkenning van een
Palestijnse staat, sancties tegen Israël en Hamas, een importverbod van goederen uit de bezette gebieden en extra humanitaire steun. Dat is een belangrijk signaal. Eindelijk. Maar het kwam wel tergend laat.
Onvoorstelbaar dat een oorlog die intussen al bijna twee jaar duurt, zo’n onmenselijke proporties moest aannemen vooraleer dit compromis werd bereikt.
Het akkoord mag dan een stap vooruit zijn, de gruwel in Gaza gaat onverminderd voort. Mensen verhongeren, kinderen sterven door gebrek aan geneesmiddelen of omdat ziekenhuizen doelbewust in
puin worden gelegd. Toegang tot zorg wordt misbruikt als machtsmiddel. VN-experts spreken intussen van “medicide”: de systematische vernietiging van een zorgsysteem. De cijfers die The Lancet begin augustus
publiceerde, zijn hallucinant: sinds het begin van de oorlog waren er 720 aanvallen op gezondheidsvoorzieningen, waaronder 34 ziekenhuizen en 86 ambulances. Meer dan 1.400 zorgverleners
verloren het leven. Negen op de tien ziekenhuizen in Gaza zijn volledig vernietigd. Samen met zijn leden en de vele zorgverleners in het veld zegt zorgkoepel Zorgnet-Icuro luid en duidelijk:
dit moet stoppen! Het akkoord neemt de dagelijkse misdaden tegen de menselijkheid niet weg. Kinderen en volwassenen sterven omdat zorg onmogelijk wordt gemaakt, omdat ziekenhuizen worden
gebombardeerd, omdat medische hulpverlening bewust wordt geblokkeerd.
De Vlaamse ziekenhuizen en geestelijke gezondheidszorg staan klaar. We kunnen en willen mensen uit Gaza opvangen die levensreddende zorg nodig hebben, die nood hebben aan traumazorg. Voor duizenden
Palestijnen is er geen tijd meer te verliezen. Toch worden er nauwelijks mensen geëvacueerd: Unicef meldde onlangs dat minder dan één kind per dag Gaza levend kan verlaten voor medische hulp. Dat is
onaanvaardbaar.
Daarom roepen wij de Belgische en Europese beleidsmakers op: voer de nog druk op zodat de obstakels voor medische evacuaties opgeheven worden en de patiënten vanuit Gaza kunnen overgebracht worden
naar Europese ziekenhuizen. De uitrol van een gecoördineerd hulpprogamma voor somatische en psychische zorg moet een absolute prioriteit zijn. Ziekenhuizen kunnen hiervoor hun medische en
logistieke expertise inzetten.
Laat dit akkoord niet het eindpunt zijn, maar het begin van een hulpprogramma dat meer is dan een druppel op een gloeiendhete plaat. Er is geen tijd te verliezen.
Deze tekst werd onderschreven door de 6 ziekenhuizen van de 2 Limburgse netwerken Andreaz (az Vesalius, Jessa, Sint-Franciscusziekenhuis en Sint-Trudo Ziekenhuis) en Linoz (ZOL en Noorderhart).
Vandaag mag Lizie Molenaers 100 kaarsjes uitblazen in wzc De Motten.
Lizie is geboren in Tongeren op 4 september 1925. Ze ging naar school bij de Benedictinen in Tongeren. Hierna volgde ze regentaat ‘Snit en Naad’ in Luik.
In 1950 huwt ze met Arnold Dreesen uit Rekem. Het koppel trekt naar Belgisch-Congo waar Arnold aan de slag gaat als Gewestbeambte (cipier in de gevangenis). Ze zijn er 10 jaar gelukkig en wonen in Kisangani Stanleystad, waar ook hun twee zonen, Roland en Peter, worden geboren. In 1960 moeten ze vluchten door de opstand en keert de familie terug naar Tongeren: eerst in de Keversstraat en nadien verhuizen ze naar een appartement op de Eeuwfeestwal. Arnold gaat aan de slag op het secretariaat in de TIO en Lizie blijft huisvrouw. Ze naait zelf al haar kleren en ook die van haar kinderen. Ze kon geweldig koken.
In de zomervakanties ontdekt ze met haar gezin mooie plekken in Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk waar ze gaan wandelen in de natuur.
Op 02 januari1985 wordt Lizie weduwe. Ze blijft niet bij de pakken zitten en sluit zich aan bij diverse culturele verenigingen in Limburg en wordt o.m. vrijwillig medewerkster (toeristische gids) voor de CM (Intersoc). Ze volgt aquarel-les aan de academie, schildert regelmatig en neemt deel aan tentoonstellingen. Ze wordt een fervente fotografe en videofilmster. Ze maakt graag reportages die ze nadien aan haar vriendinnen toont, o.a. over haar reis naar China.
Ze leert skiën op latere leeftijd en skiet zelfs tot op haar 87ste in Oostenrijk, Noord-Italië en Andorra.
In 1995 leert ze weduwnaar André Claes uit Heusden kennen, met wie ze heel wat reisjes in en buiten Europa onderneemt (o.a. de Verenigde Staten). Ze geeft hem de reismicrobe door en ze gaan ook langlaufen in Oostenrijk. Uiteindelijk verliest ze ook haar vriend.
Na een zware val in haar appartement wordt ze begin oktober 2021 tijdelijk in wzc Aurora opgenomen. Begin januari 2022 kiest ze zelf voor wzc De Motten, omdat verschillende van haar vriendinnen hier verblijven.
Lizie heeft 2 zonen, 5 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen.
Vanaf vandaag kan je in het Praetorium een polsbandje gaan kopen voor de kermismaandag.
Ze kosten 20 euro per stuk
Er zijn 4 snelbalies bemand voor de verkoop. Hierdoor is er een vlot verloop
Vanaf nu kan je ook in Borgloon terecht aan de snelbalies. Bij de snelbalie kan je zonder afspraak langskomen voor eenvoudige producten die snel kunnen worden afgeleverd. Je meldt je aan bij het onthaal of via de aanmeldzuil in de inkomhal en ontvangt vervolgens een ticket met doorverwijzing naar de snelbalie.
Burgemeester, Jo Feytons: “We willen een toegankelijke, aanspreekbare stad zijn voor onze inwoners. We blijven inzetten op klantgerichte dienstverlening. Met de opening van snelbalies in Borgloon gaan we hierin weer een stapje verder. We streven naar informatie op maat van de klant en gebruiken daarom meerdere middelen – zowel fysiek als digitaal. Het uitgangspunt is dat mensen zelf kiezen op welke manier ze in contact treden met de stadsdiensten: via het thuisloket, de telefoon, online of persoonlijk aan het loket.”
Welke documenten kan je afhalen bij de snelbalie in Borgloon?
Openingsuren snelbalies
Borgloon |
Tongeren |
|
maandag |
9.00 – 12.00 u. |
8.30 – 12.00 u. & 13.00 – 17.00 u. |
dinsdag |
14.00 – 19.00 u. |
8.30 – 12.00 u. |
woensdag |
9.00 – 12.00 u. & 14.00 – 16.00 u. |
8.30 – 12.00 u. & 13.00 – 17.00 u. |
donderdag |
9.00 – 12.00 u. & 14.00 – 16.00 u. |
8.30 – 12.00 u. & 13.00 – 18.30 u. |
vrijdag |
9.00 – 12.00 u. |
8.30 – 12.00 u. |
Toch een afspraak nodig?
Voor alle andere producten werken we nog steeds op afspraak. Je maakt deze eenvoudig via www.tongeren-borgloon.be/afspraak of via de Mijn Stadsapp.
Gebruik het thuisloket – snel, eenvoudig en zonder wachtrijen
Op het thuisloket via www.tongeren-borgloon.be/thuisloket kan je 24/7 heel wat zaken online regelen. Zo hoef je geen rekening te houden met openingsuren en vermijd je verplaatsingen en wachttijden.
Vandaag moeten in Limburg meer dan 149.000 jongeren terug naar school, na 9 weken vakantie.
In Tongeren stellen de basisscholen hun jaarthema voor op een ludieke wijze
* Bij Jeugdland is het jaarthema: "Een hart voor iedereen'. De rode loper ligt uitgerold en de leerkrachten dragen rode kleding
* Bij Sint-Jan is het jaarthema ''De ruimte'. Hier krijgen de leerlingen een ticket voor het ruimteschip in de inkomhal
* Bij Freinetschool De Mijlpaal is het jaarthema ' 'Vol avontuur' Hier voerden enkele leerkrachten op de speelplaats een toneelstukje op
* Bij Sint-Lutgart is het jaarthema 'We duiken het schooljaar in. De leerkrachten hebben zwempullen mee
* Bij Jeugdland Lauw is het jaarthema: 'Airlines': Dit schooljaar nemen de leerkrachten hun leerlingen mee op een onvergetelijke reis langs verschillende landen en culturen en dat zonder het klaslokaal te verlaten. Ze staan klaar voor een wereldreis vol leren, ontdekken en plezier.
Namiddag was er een boekentassenzegening in de kapel van Mulken. Deken Reynders zegende eerst de kinderen en hun familie. Zowat 60 personen woonden de viering bij. "We zijn hier als één grote familie samen. De feestdag van Sint-Gillis is op 1 september. Hij leefde in de 8e eeuw en wordt afgebeeld met een hertje dat hij beschermde tegen de jagers. Dat hertje zorgde voor melk voor hem. Jullie boekentas is nu nog leeg. Daar kan veel wijsheid in, maar die wijsheid moet ook in jullie hoofd geraken", vertelde de deken. De kinderen kregen een sleutelhanger om aan hun boekentas te bevestigen.
Vandaag houdt de brandweerkazerne een opendeur van 10u tot 18u.
Er zijn allerlei demonstraties te zien. Kinderen kunnen zich uitleven tijdens proeven. Wie slaagt, wordt beloond met een diploma!
Ze kunnen ook een brandweeroufit met helm aantrekken en in de vrachtwagens kruipen.
Dè attractie is een bluswagen van het Belgisch leger, de Crashtender wordt o.a. gebruikt voor het blussen van vliegtuigen en spuit 8000 water per minuut.
Redding op hoogte door het RED-team
11u30 en 15u30: Binnenbrand,
13u en 17u: Bevrijding ongeval,
14u en 16u30: Crashtender: immens blusvoertuig
Jaenke Lindekens was ook weer present met zijn archief krantenknipsels over de interventies
Voormiddag was er een Wereldviering in de Sint-Medarduskerk in Vreren.
"In de zondagsviering van onze pastorale eenheid zitten regelmatig mensen van verschillende herkomst. En dan moet ik zeggen dat ik niet van iedereen de herkomst ken … het zouden er dus nog wel meer kunnen zijn. Ik zie Poolse mama’s en hun kinderen, die ook Pools kennen, omwille van het contact met hun grootouders. Ik zie een koppel Hongaren met hun kinderen. Regelmatig is er een Ruandees gezin met hun vier dochters. Ik zie Agatha uit Ivoorkust, zij is iedere zondag aanwezig met haar dochtertje, zij heeft ook enkele jaren in Cambodja gewoond en spreekt daarom Frans en Engels en nog een beetje moeilijk Nederlands, maar het komt. En dan zijn er nog enkele families uit Wallonië, net over de taalgrens. Zij zijn geen buitenlanders, maar toch is hun horizon wat ruimer dan onze keukentafel. En natuurlijk zijn er, hoe noem je dat, inlanders. Ze zijn hier geboren en zullen hier waarschijnlijk nooit weggaan. Deze verscheidenheid willen we vandaag bijzonder in het licht zetten. We willen uitdrukken dat iedereen welkom is in onze vieringen, dat iedereen een plaats krijgt en een volwaardige plaats", vertelde pastoraal coördinator Josiane Houben.. De kinderen brachten zelfgemaakte vlagjes van hun land naar het altaar bij de intrede. Terwijl werd het lied van ons jubeljaar gezongen. De voorbede werd in andere talen gebracht en er werd van ieder land een lied gezongen.
Na de viering wachtten er( proevertje, een specialiteit vanuit hun eigen land. "Voor België dachten wij aan frietjes, maar dat is niet zo eenvoudig om in de kerk te maken. Dus hebben we gekozen voor zelfgebakken wafels", wist Josiane. .
